“Violetten”

In een oude inmaakpot
Heb ik viooltjes staan
Direct vanaf ’t begin
Hebben ze ’t goed gedaan

Ik heb ze willekeurig
In de grond gezet
De kleuren zijn gebroken
Wit en violet

De potjes heb ik er
Natuurlijk afgehaald
Die zijn dan wel niet duur
Maar ‘k heb ervoor betaald

Nu wortelen ze vrij
De grond is licht en rul
Ze bloeien weelderig
’t Is alleraardigst spul

Al is mei net voorbij
Het is somber vandaag
De zon laat zich niet zien
En het regent gestaag

Ze kijken mij bedroefd
En wat trouwhartig aan
Maar in hun ogen zie
Ik toch pretlichtjes staan

Ze buigen al maar door
Bewegen op de wind
Die ik voor hen te kil
En lang niet aardig vind

Een druilerige dag
Geen blauw in het verschiet
Viooltjes knikken maar
En protesteren niet

“die zoete violetten zijn ootmoedigheid”

binnenpretjes
blijven netjes