Het stikt van de vacatures. Zowel voor een betaalde baan als voor een onbetaalde baan. Nadat ondergetekende, als vrijwilliger bij de kerk, met functioneel leeftijdsontslag was gegaan kon hij het niet laten om toch nog wat te doen. De enige optie was om voor mezelf te beginnen. Dat was 8 jaar geleden.
Ach en je weet dat het meeste werk najagen van wind is geweest. Wat een verspilde tijd en energie. Dat er steeds meer een tekort aan vrijwilligers is jammer.
Erg verdrietig om te horen dat mensen stuk lopen op onvoldoende of teveel begeleiding, en de “zo hebben we het altijd gedaan map” en …… vul maar in. Eens maar nooit weer, hoor je dan.
Een vrijwilliger kreeg eerder nog een glimlach van degenen voor wie hij/zij aan het werk was.
Nu is het veel meer de tendens dat het loon een zak vol kritiek is. Hugo de Jonge en Jaap van D. krijgen voortdurend onder uit de zak. Dit was niet goed, te veel invloed, te laat geacteerd, te vroeg enz. Nooit goed altijd fout.
Je moet tegenwoordig sterk gemotiveerd zijn om je nog ergens voor in te zetten. En voor wie doe je het, voor jezelf, voor Jezus of voor zijn grondpersoneel? Voor de directeur en de boekhouder van de zorginstelling of voor de mensen die daar wonen? Kun je ertegen dat degen bij wie je op de stoep staat laat merken dat men niet op jou zit te wachten? Voel je je veilig, kun je je ei kwijt of ben je een poppetje aan een touwtje van koffie slurpende vergadertijgers.
Ik jank niet hoor. Vind het reuze jammer dat het niet meer lukt en dat ligt ook aan onszelf.
Echt helemaal najagen van wind en zinloos zijn de verschillende taken nu ook weer niet
De tijden en omstandigheden van nu zijn anders dan 20 (?) jaar terug. Dat vraagt ook om een andere aanpak. Ook binnen de kerk
Soms jeuken je handen, maar al je over de datum bent moet je je niet meer aanmelden. Als stuurman aan de wal heb ik wel een paar ideeën:
- Gebruikers leren dat het niet een John de Mol productie is, maar het vrijwilligers die hun stinkende best doen. Uw glimlach is hun motivatie.
- Vrijwilligers – als ze dat willen- volledig verantwoordelijk maken zodat zij hun taak naar eigen inzicht kunnen uitvoeren.
- Werk aanbieden voor een korte periode, op projectbasis zodat meer mensen mee kunnen doen.
- Meer laten zien aan de gebruikers wat je doet, hoe waarom.
- Zet een fooienpot in de hal van de kerk voor de vrijwilligers. (bewustwording)
- Meer een ‘wij’ dingetje; dus openstaan voor suggesties en opbouwende kritiek. Reageer daarop en betrek mensen bij het onderdeel waarvoor je bent ‘ingehuurd’
- Vacatures invullen door persoonlijke benadering is vaak de beste methode. Maar wel een lastige. Gevaar is dat je kandidaten uit de eigen bubbel komen. En je moet er tegen kunnen en na de 12e ‘nee’ door naar nr. 13
- Kennisnemen van het werk van anderen. Weet wat de andere doet. Weg met de schotjes tussen bestuur en uitvoerders. Samen elk een taak maar wel voor één club.
- Regionale kennis en ervaringen uitwisselen tussen de verschillende taakvelden en kijken waar dubbel werk kan worden voorkomen.
In het verre verleden ooit gedroomd van een kerkkantoor waar de vrijwilligers kunnen worden ondersteund. en het werk werd gedaan.
Toen noch fysiek en alleen Zuidhorn.
Nu, in deze tijd, digitaal en Regionaal. Wat kunnen we veel van elkaar leren. En misschien ook inspireren.
Er is nog wel wat efficiency te halen door samenwerken en een platform van deskundigen te hebben die best een handje willen helpen.
Ach,………. droom maar lekker verder.
Bedankt voor de tip, ga ik doen.
